تحفةالعالم اثر میرعبداللطیف شوشتری، از اندیشمندان عهد زند و افشار است که از حیث نوع ادبی، در گونه‌ی ادبی سفرنامه‌ها و خاطره‌نویسی‌ها قرار می‌گیرد. مؤلف در بخشی از این کتاب که با نگاهی انتقادی نوشته شده، مشاهدات خود را از هند، حکومت انگلیسیان و قوانین و آداب حکومت‌داری آنان با نثری شیوا بیان نموده است. با توجه به اقامت چندین ساله‌ی مؤلف در دیار هند، برخی واژههای هندی بنا به ضرورت یا به دلیل معاشرت با اهل هند، در نثر او راه یافته است. در این پژوهش که به شیوه‌ی توصیفی-تحلیلی انجام گرفته، پس از استخراج واژههای هندی از تحفةالعالم، با مراجعه به کتاب‌های لغت و... به معنی دقیق و ریشه‌یابی واژه‌ها پرداخته شده است. با توجه به پژوهش انجام شده، بیش از شصت واژه‌ی هندی در این اثر مشاهده شد که برخی هم‌چنان در زبان فارسی هم‌چون جنگل و چتر کاربرد دارند؛ و برخی نیز امروزه در زبان رسمی کاربرد ندارد نظیر کهار و مندل.
)