اقتباس از متون ادبیات کلاسیک به‌ویژه شاهنامه‌ی فردوسی در ژانرهای هنری نمایش(تئاتر) و سینما سابقه‌ای طولانی دارد. داستان رزم سهراب و گردآفرید داستانی کوتاه و درعین‌حال جذاب است که قابلیت‌های نمایشی بسیاری دارد. این داستان علاوه بر ویژگی‌های حماسی که متناسب با اثر سترگی چون شاهنامه است، از ظرفیت‌های ادب غنایی نیز برخوردار است.
و همین امر موجب جذابیت دوچندان این داستان گردیده است. شیوه‌ی توصیف فردوسی از صحنه‌ی نبرد و به‌کارگیری رزم‌افزارها و هم‌چنین کنش و واکنش میان شخصیت‌ها در داستان رزم سهراب و گردآفرید نشان‌دهنده‌ی ظرفیت‌های قابل توجه این اثر برای دراماتیزه کردن و اجرای آن بر صحنه‌ی نمایش است و می‌توان با استفاده از امکانات دیداری، حرکات و گفته‌های بازیگران بر صحنه، زیبایی‌های این اثر را بهتر و با اثرگزاری بیش‌تر به مخاطب معرفی نمود.
صالحی مازندرانی, محمدرضا, & ساکی, بهمن. (1397). ظرفیت‌های نمایشی داستان رزم سهراب و گردآفرید با تأکید بر عناصر صحنه و دراماتورژی آن. سبکپژوهی و مطالعات گونههای ادبی, 2(5), 145-177. doi: 10.22055/jrp.2020.15435
MLA
محمدرضا صالحی مازندرانی; بهمن ساکی. "ظرفیت‌های نمایشی داستان رزم سهراب و گردآفرید با تأکید بر عناصر صحنه و دراماتورژی آن". سبکپژوهی و مطالعات گونههای ادبی, 2, 5, 1397, 145-177. doi: 10.22055/jrp.2020.15435
HARVARD
صالحی مازندرانی, محمدرضا, ساکی, بهمن. (1397). 'ظرفیت‌های نمایشی داستان رزم سهراب و گردآفرید با تأکید بر عناصر صحنه و دراماتورژی آن', سبکپژوهی و مطالعات گونههای ادبی, 2(5), pp. 145-177. doi: 10.22055/jrp.2020.15435
VANCOUVER
صالحی مازندرانی, محمدرضا, ساکی, بهمن. ظرفیت‌های نمایشی داستان رزم سهراب و گردآفرید با تأکید بر عناصر صحنه و دراماتورژی آن. سبکپژوهی و مطالعات گونههای ادبی, 1397; 2(5): 145-177. doi: 10.22055/jrp.2020.15435
)