1
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
2
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
10.22055/jrp.2019.16414
چکیده
احمد عزیزی از شاعران صاحب سبک دهههای اخیر است و شعر او از جنبههای مختلف قابل توجّه است. آنچه در این پژوهش موضوع بحث قرار گرفته است، اندیشههای عرفانی اوست. جمعآوری اصطلاحات عرفانی و آیات قرآنی و به طور کلی نگاه عرفانی احمد عزیزی به جهان، اساس پژوهش ماست. ردپای شاعران عارفمسلکی چون سنایی، عطار، مولانا و حافظ به وضوح در شعر او دیده میشود و گویی که تمام تجربیّات عارفانهی شاعران کلاسیک از قرن پنج تا کنون، یکباره در شعر عزیزی سر بر میآورد. او گاهی مفاهیم عمیق عرفانی را با استفاده از عناصر طبیعت بیان میکند تا آنها را برای مخاطب ملموس و قابل فهم کند. مطالعهی اشعار عزیزی نشان میدهد که او با شناخت عمیق خود نسبت به دین به بیشتر مؤلفههای عرفانی اشاره کرده و گویی مانند یک پیر و مراد والامقام به آموزش سالکان مبتدی میپردازد. تمایل سبک عزیزی به معنویّت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی، میتوان گفت که در شعر معاصر بینظیر است. در این پژوهش که بر اساس روش کتابخانهای و شیوه تحلیلی- توصیفی به تبیین مؤلفههای عرفانی در آثار عزیزی پرداختهایم؛ هدف ما شناخت و تحلیل نگرشها و دیدگاههای عرفانی ایشان است. در حقیقت بر آنیم تا جنبهای از سبک منحصر به فرد این شاعرای توانای ادب معاصر را نشان دهیم.