اندیشه های متعالی در اشعار شفیعی کدکنی بر اساس نظریه روانکاوی اریک فروم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ادبیات چالوس.ایران

2 استادیار دانشگاه آزاد چالوس .ایران

3 استادیار دانشگاه آزاد چالوس

10.22055/jrp.2022.39788.1063

چکیده

چکیده :

با توسعه و رشد مطالعات بینا رشته ای، امروزه تعامل بین ادبیات وسایر شاخه های علوم انسانی از جمله روانشناسی، در زمینه ی نظریه پردازی های ادبی رواج بسیار یافته است.روانشناسی انسان گرا با محور قرار دادن انسان واستعداد های سرشار او، با ارائه الگوهایی مرتبط با زندگی فردی و اجتماعی آدمی نظیر آرمان خواهی،خود شناسی ،اخلاق متعالی، ماهیت انسانی و …رشد و تعالی انسان را درکانون توجه قرار داده است. اریک فروم یکی از این نظریه پردازها است که ایده های خاصی درباره ی روانکاوی شخصیت ارائه کرده است. محمدرضا شفیعی کدکنی، یکی از شاعران اجتماعی و متعهدی است که نمود بسیاری از تعهدات اجتماعی دراشعار او به روشنی قابل مشاهده است. او، همواره به اجنماع و زندگی مردم ودغدغه هایشان توجه ویژه داشته است. با بررسی سروده های این شاعر برجسته ،به این نتیجه رسیدیم، که درون مایه های بسیاری ازسروده های او، آرمان خواهی، اخلاق مداری، ستایش آزادی، جامعه گرایی و شرافت انسانی،عشق ...است و ارتباط نزدیکی با نظریات فروم دارد. این مقاله که به روش تحلیلی -توصیفی انجام گرفته است، بیانگرآن است که اندیشه های شفیعی کدکنی دربیشتر دوره های شاعری اش، متعالی وسرشار از پرداخت های خردمندانه وگفتمان های اجتماعی همراه با نوعی تعهد برای بهبود وضعیت اندیشگانی مردم بوده است و رشد اخلاقی و اجتماعی و تعالی انسانیت از شاخصه های اصلی شعر او به شمار می رود.

کلیدواژه‌ها