بررسی شباهت‌های شعر وطواط با انوری و دیگر سخنوران در دو حوزة لفظ و معنی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مربی رشتة ارتباطات میان‌فرهنگی دانشگاه ریکیو، توکیو، ژاپن

2 استادیار دانشگاه مطالعات خارجی توکیو، توکیو، ژاپن

10.22055/jrp.2021.32568.1017

چکیده

رشیدالدین وطواط از جمله شاعرانی است که در بوطیقای شعری خود علی‌الخصوص در سرودن قصیده بی‌تردید تحت تأثیر اوحدالدین انوری بوده است. اگرچه در شعر وی ردپای دیگر شاعرانی چون فرخی، سوزنی، معزی، سنائی و از همه مهمتر ظهیرالدین فاریابی دیده می‌شود، امّا تأثیر قصاید انوری بر قصاید وطواط همچون تأثیر غزل خواجو بر غزل حافظ است با این تفاوت که وطواط در قصاید خود آن ابتکار و نوآوری حافظ را نداشته و اغلب دست‌اندازی او در حوزة لفظ و معنی نه تنها رسم و بدعتی نو به جای نگذاشته، بلکه گاه صورت اولیة سرودة انوری را ارجح و افضل باقی گذاشته است. در این تحقیق ابتدا عادت معهود و شیوة مرسوم وطواط در وام گرفتن و استقراض لفظ و معنی از شعرای متقدم و هم‌عهد او بررسی و نفوذ هر یک بر شعر وی ارزیابی شده، سپس تأثیر شعر انوری به عنوان مهم‌ترین منبع الهام وطواط در سرودن قصیده ذیل 1. ابیات مشابه با وزن و قافیة یکسان و 2. ابیات مشابه با وزن و قافیة متفاوت و زیرمجموعه‌های کوچک‌تر آن بررسی شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که رشیدالدین وطواط در اشعار خود به چه شاعرانی نظر داشته و چه شاعرانی بیشترین تأثیر را بر شعر وی داشته‌اند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار